Aşk, insanın aklını başından alıp, hayatın tüm olumsuzluklarına rağmen her şeyi tozpembe görmesine vesile olan, yüzünde gülücükler yaratan, kalbinde coşkulu mutluluklar ve heyecanlar yaratan tuhaf bir duygudur. İnsan âşıkken genellikle yemeden, içmeden ve uykudan kesilir. Sabah yatağından kalktığı anda aklına ilk gelen şey âşık olduğu kişidir. Gece ve gündüz onu düşünüp, herkese ondan bahsetmek ister.
Allah her kavime kendi içlerinden, kendi dillerinde, o kavmin örf ve adetleri içerisinde kendisine ibadet ederken düştükleri hataları anlatması, doğru yolu göstermesi için peygamberler, kitaplar ve o peygamberlerin getirdiği dine tabi olup, Allah’ın kitabını koruyan, ona şahitlik eden, onunla hüküm veren, dini ayakta tutan resuller, âlimler, arifler ve ilim sahibi kullar göndermiştir. Rad 7: “Her
Araştırmalarım sırasında Cumhuriyet kurulurken hemen hemen bütün tarikatların ve dergahların kapatıldığını, ama Mevlevi dergâhlarının korunduğunu ya da müzeye çevrildiğine denk geldim. Bunun nedenini anlayabilmek için Mevlevilik üzerine yoğunlaştım. Karşıma, Mevlana’nın anladığımız manada bir tarikat yaklaşımıyla hareket etmediği sonucu çıktı. Mevlana’nın hayatı boyunca tarikatlara özgü birtakım kurallara uymadığı, kendisine bağlananlar için özel kurallar koymadığı biliniyor. Sözgelimi,
Din adamları bize İslam’ın beş şartı olduğunu söyleyerek bunları şu şekilde sıralarlar: Kelime-i Şehadet Getirmek, Namaz Kılmak, Oruç Tutmak, Zekat Vermek ve Hacca Gitmek. Ne yazık ki bu şartların içinde dinden, imandan, kitaptan haberi olmayan peygambere “OKU” diye başlayarak inen, onun peygamber olmasını sağlayan, en büyük ibadet ve zikir olması gereken Kur’an okumayı ve o